Öğrendim
 

Jackson Brown’un "Şu Hayatta Neler Öğrendik Neler" adli kitapçığından: 

1- Kendimi neşelendirmek istediğim zaman en iyi yolun başka birini neşelendirmeye çalışmak olduğunu öğrendim.
2 - Bir bebeğin evlilik sorunlarını çözemeyeceğini öğrendim.
3- Bir tartışmayı tatlıya bağlamadan yatağa gidilmemesi gerektiğini  öğrendim.
4- İşyerinde romantik ilişkiler aranmaması gerektiğini öğrendim.
5- İnsanın kendisinden daha sorunlu birisiyle evlenmemesi  gerektiğini öğrendim.
6- Çalıştırdığımız insanlara iyi davrandığımızda, onların da müşteriye iyi davrandıklarını öğrendim.
7- Bir toplantıda zekâmı ya da sohbetimi göstermek konusunda tercih yapmak gerektiğinde sohbeti seçmenin daha iyi olacağını
8- İnsanlara iyi davranmanın hiçbir maliyeti olmadığını öğrendim.
9-Gerçekten yasamaya başlamak için emeklilik beklenirse, çok uzun bir süre beklenilmiş olunacağını öğrendim
10-İyi kalpli olmanın mükemmel olmaktan daha önemli olduğunu
11-Bir domuza ve bir çocuğa istedikleri her şeyi verirseniz sonuçta  çok iyi bir domuzunuz ve çok kötü bir çocuğunuz olacağını öğrendim.
12-Kimle evleneceğin kararının hayatta verilen en önemli karar  olduğunu öğrendim.


SEVGİ 

Adam yeni kamyonuna bakmak için evinden çıktığında, üç yaşındaki  oğlunun gayet mutlu bir biçimde elindeki çekiçle kamyonunun kaportasını mahvettiğini görmüş. Hemen oğlunun yanına koşmuş ve çocuğun eline  çekiçle vurmaya başlamış. Biraz sakinleşince oğlunu hemen hastaneye götürmüş.  Doktor, çocuğun kırılan kemiklerini kurtarmaya çalıştıysa da elinden bir şey gelmemiş ve  çocuğun iki elinin parmaklarını kesmek zorunda kalmış. Çocuk ameliyattan çıkıp gözlerini açtığında, bandajlı ellerini fark etmiş ve gayet masum bir ifadeyle, Babacığım, kamyonuna zarar verdiğim için çok üzgünüm." demiş ve sonra  babasına şu soruyu sormuş: "Parmaklarım ne zaman yeniden çıkacak?" Babası eve dönmüş ve hayatına son vermiş... 

Birisi masaya süt döktüğünde ya da bir bebeğin ağladığını işittiğinizde bu öyküyü hatırlayın. Çok sevdiğiniz birine karşı sabrınızı yitirdiğinizi anladığınızda, önce biraz düşünün. Kamyonlar onarılabilir, ama kırılan kemikler ve incinen duygular hiçbir zaman onarılamaz; genellikle kişiyle performansı arasındaki farkı göremeyiz. İnsan hata yapar. Hepimiz hata yaparız. Fakat öfkeyle ve düşünmeden yapılan şeyler insanı sonsuza kadar rahatsız eder. Harekete geçmeden önce durun ve düşünün. Sabırlı olun. Anlayış gösterin ve sevin.


           

 

Öğrendim 1 
İnsanlara kendimi zorla sevdiremeyeceğimi öğrendim.
Yapabileceğin tek şey sevilebilecek biri olmak,
Gerisi onlara kalmış
İnsanları ne kadar düşünürsen düşün,
Onların seni o kadar düşünmediklerini öğrendim.
Güven elde edebilmek için yılların gerektiğini,
Ama yok etmek için saniyelerin bile yeteceğini öğrendim.
Önemli olanın hayatındaki eşyaların değil,
Hayattaki kişilerin olduğunu öğrendim.
İnsanın ancak 15 dakika çekici olabileceğini,
Ondan sonra alışıldığı öğrendim.
Kendini karşılaştırmak için başkalarının en iyi yaptıklarını değil,
Kendimin en iyi yaptıklarını kıstas almam gerektiğini öğrendim.
İnsanlar için olayların değil, onların daha önemli olduklarını öğrendim.
Ne kadar ince kesersen kes,
Kestiğinin her zaman iki yüzü olacağını öğrendim

Sevdiğin kişilere sevgi dolu sözler söylemen gerektiğini,
Belki bu defa onları son görüşün olabileceğini öğrendim.
Her ne kadar onu çok düşünsen de,
Yine de gidebileceğini öğrendim.
Kahramanların, yapılması gerekenleri ne pahasına olursa olsun,
Yapanlar olduğunu öğrendim.
İnsanların seni hep hesapsız sevdiğini,
Ama bunu nasıl göstereceklerini bilemediklerini öğrendim.
Sinirlendiğimde gerçekten buna değse bile asla acımasız olmamam gerektiğini öğrendim.
Birisinin seni istediğin gibi sevmemesi,
Onun tüm benliğiyle sevmediği anlamına gelmediğini öğrendim.
Bir arkadaşın ne kadar iyi olursa olsun seni üzeceğini,
Ve senin yine de onu affetmen gerektiğini öğrendim.
Bazen başkaları tarafından affedilmenin yetmediğini öğrendim.
Kendini de affetmeyi öğrenmelisin.
Kalbin ne kadar kırılmış olursa olsun,
Dünyanın senin acılarından dolayı durmayacağını öğrendim.
Geçmişiniz ve durumunuzun olduğunuz kişiliği etkilediğini,
Ama olmamız gerekene karşı sorumlu olduğumuzu öğrendim.
İki kişinin tartışmasının,
Birbirlerini sevmedikleri anlamına gelmediğini öğrendim.
Ve tartışmadıkları zaman da sevdikleri anlamına gelmediğini.
İki kişinin tamamen aynı olan bir şeye baktıklarında bile,
Farklı şeyler görebildiğini öğrendim.
Hayatlarında her zaman dürüst bir şekilde daha ileriye gitmek isteyen kişilerin,
Sonuçları önemsemediklerini öğrendim.
Seni doğru dürüst tanımayan kişilerin,
Hayatını birkaç saat içinde değiştirebileceklerini öğrendim.

Verebileceğin bir şey kalmadığında bile bir arkadaşın ağladığında,
Ona yardım edebilecek gücü bulabileceğini öğrendim.
Yazmanın, konuşmak kadar duygusal gayret gerektiğini öğrendim.
En fazla önemsediğim kişilerin, benden hep uzaklaştırıldıklarını öğrendim.
İnsanları üzmeden ve duyarlı olarak kendi fikirlerini söylemenin,
Çok zor olduğunu öğrendim.
Sevmeyi ve sevilmeyi öğrendim

 

ÖĞRENDİM 2

YAŞ 5 - Anne ve babamın birbirlerine bağırmalarının beni ne kadar
korkuttuğunu öğrendim

YAŞ 7 - Meşrubat içerken gülersem içtiğimin burnumdan geleceğini
öğrendim

YAŞ 12 - Bir şeyin değerini anlamanın en iyi yolunun bir süre ondan
yoksun kalmak olduğunu öğrendim

YAŞ 13 - Annemle babamın el ele tutuşmalarının ve öpüşmelerinin beni
daima mutlu ettiğini öğrendim

YAŞ 15 - Bazen hayvanların kalbimi insanlardan daha fazla işittiğini
öğrendim

YAŞ 18 - İlk gençlik yıllarımın keder, şaşkınlık, ıstırap ve aşktan
ibaret olduğunu öğrendim

YAŞ 24 - Aşkın kalbimi kırabileceğini ama buna değer olduğunu öğrendim

YAŞ 33 - Bir arkadaşı kaybetmenin en kestirme yolunun ona ödünç para
vermek olduğunu öğrendim
                                                 
YAŞ 36 - Önemli olanın başkalarının benim için ne düşündükleri değil,
benim kendi hakkımda ne düşündüğüm olduğunu öğrendim

YAŞ 38 - Eşimin beni hala sevdiğini, tabakta iki elma kaldığında
küçüğünü almasından anlayabileceğimi öğrendim

YAŞ 41 - Bir insanın kendine olan güveninin, başarısını büyük oranda
belirlediğini öğrendim

YAŞ 44 - Annemin beni görmekten her seferinde sonsuz mutluluk duyduğunu
öğrendim

YAŞ 46 - Yalnızca minik bir kart göndererek bile birinin gönlünü
aydınlatabileceğimi öğrendim

YAŞ 49 - Herhangi bir işi yaptığımdan daha iyi yapmaya çalıştığımda, o
işin yaratıcılığa dönüştüğünü öğrendim

YAŞ 50 - Sevgi, evde üretilmemişse, başka yerde öğrenmenin çok güç
olabileceğini öğrendim

YAŞ 53 - İnsanların bana, izin verdiğim biçimde davrandıklarını
öğrendim

YAŞ 55 - Küçük kararları aklımla, büyük kararları ise kalbimle almam
gerektiğini öğrendim

YAŞ 64 - Mutluluğun parfüm gibi olduğunu, kendime bulaştırmadan
başkalarına veremeyeceğimi öğrendim

YAŞ 70 - kıvransam bile başkalarına baş ağrısı İyi kalpli ve sevecen
olmanın, mükemmel olmaktan daha iyi olduğunu öğrendim

YAŞ 82 - Sancılar içinde olmamam gerektiğini öğrendim

YAŞ 90 - Kiminle evleneceğin kararının hayatta verilen en önemli karar
olduğunu öğrendim

YAŞ 95 - Öğrenmem gereken daha pek çok şeyler olduğunu öğrendim...

Dün sabaha karşı kendimle konuştum
Ben hep kendime çıkan bir yokuştum
Yokuşun başında bir düşman vardı
Onu vurmaya gittim kendimle vuruştum...

Özdemir Asaf

 

          
 
  Bugün 4 ziyaretçi (17 klik) misafir burdaydı! Image and video hosting by TinyPic
 
 

Banner Maker

Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol